- toyuq-cücə
- сущ. собир. куры и цыплята; весь птичий двор. Toyuq-cücəyə dən vermək накормить кур
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
cücə — is. Toyuq balası. Əlimi hinə soxub, suyun içindən cücələrin cəmdəklərini bir bir çıxartdım. A. Ş.. <Hörmət> həmişə cücə və yumurta satmaqla da çörək pullarının bir qismini çıxarardı. Ə. S.. ◊ Cücə kimi – balaca, xırdaca, cılız, sısqa. Cücə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırt — is. Cücə çıxarmaq üçün yumurta üstündə yatan toyuq. Qırt basdırmaq – qırt düşmüş toyuğun altına yumurta qoymaq, cücə çıxarmağa yatırmaq. Qırt düşmək – cücə çıxarmaq üçün yumurta üstündə oturmaq ehtiyacında olmaq (toyuq və s. ev quşları haqqında) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lümə(k) — sif. Quyruğu olmayan və ya qısa olan; quyruğukəsik. Lümə xoruz (toyuq). – Cücələrim lümək lümək; Qanadları gödək gödək. A. S.. Kəkilli lümə toyuq sürüləri Gülşənin çox xoşladığı və həzz aldığı şeylərdən idi. Ə. Vəl.. // zar. Kəsilmiş, qısaldılmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binil — (Meğri) toyuq cücənin su içməsi üçün düzəldilmiş çuxur yer. – Uş gündü bu külfətdən bir adam binilə su töxmey ki, cücələr issin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qopbaz — (Zəngilan) toyuq cücənin ayağına yapışıb qurumuş palçıq. – O cücələrin əyağınnan qopbazı təmizdiyin, gəzəyilmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eşələnmək — qayıd. 1. Ayaqları ilə torpağı qurdalayaraq, qazaraq özünə yem aramaq. Cücələrim birər birər; Suyu görüb yavuq gələr; İçər, gedər, eşələnər. A. S.. Çadırımızın dörd bir yanı açıqlıq olduğundan toyuq cücələri ilə o açıqlıqda gəzişir, qurd quş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çil-çil — sif. Çoxlu çili olan, çil basmış, çil. Çil çil xoruz. Çil çil toyuq. – Cücələrim bəzəklidir; Bəzəklidir, düzəklidir; Sarı, çilçil hər rənglidir. A. S.. <Səmədin> sevindiyindən üst dodağı ikiqat açılıb, burnunun dibinə çəkilər, ağzından sarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəngə — is. <fars.> Bir ovucluq. (adətən rəqəmlərlə). Bir çəngə ot. – <Şərəfnisə xanım:> Uşağı yerə girsin. Dinc oturur məgər! Səhərdən bəri qoymuyub ki, iki çəngə yun darıyım, elə şitəngilik edir. . M. F. A.. Sənəm qarı . . balağından çəngə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dən — is. 1. Dənli bitkilərin məhsulunun hər bir dənəsi, ayrı ayrı toxumu, tumu. Dənin ağırlığından sünbüllər başını əyir, biçinçilərə gəl gəl deyir. M. C.. Qarğıdalının da dəninin çox hissəsi sulu karbonlardan ibarətdir. Dən bağlamaq (tutmaq) – dənli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hinləmək — f. Hinə salmaq. Göyərçinləri hinləmək. – <Oddamdı:> Atam, mən gedim, toyuq cücəni hinləyim, yoxsa ara qarışar. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kölgəlik — is. 1. Kölgə düşmüş yer, kölgə olan yer; kölgə, kölgəli yer. Kölgəlikdə oturmaq. Kölgəlikdə yatmaq. – Gorus dağının qaşında Nəbini isti vurur, bir kölgəlik tapıb uzanır. «Qaçaq Nəbi». Məxməri ormanlarda çiçək dərdiyin yerdə; Baxarsan, çiçəklər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti